کد مطلب:275176 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:139
امامت به ستمگر و گنهکار نمی رسد
از قرآن مجید نیز این معنی استفاده می شود، آنجا كه ابراهیم مقام شامخ امامت را برای بعضی از فرزندانش از خداوند مسئلت می نماید، به او پاسخ می فرماید: عهد (ولایت و امامت) من به ستمگران نمی رسد. [1] به ضمیمه آیه دیگر كه شرك را ستم بزرگ می نامد [2] و كسانی را كه به آنها كتاب داده شده
[ صفحه 125]
(اهل كتاب) بر سه دسته تقسیم می فرماید آنان كه بخود ستم كننده اند و كسانی كه میانه رو می باشند و آنان كه به خیرات و نیكیها پیشی گیرندگانند. [3] پس می فهمیم كسی كه مشرك یا گنهكار است، صلاحیت امامت را ندارد و معلوم است گناه ناشی از كمبودها و شهوات و هوسها است و امام باید از این امور پاك باشد تا بتواند مردم را بخیرات بخواند و از بدیها باز دارد.
[ صفحه 125]
(اهل كتاب) بر سه دسته تقسیم می فرماید آنان كه بخود ستم كننده اند و كسانی كه میانه رو می باشند و آنان كه به خیرات و نیكیها پیشی گیرندگانند. [3] پس می فهمیم كسی كه مشرك یا گنهكار است، صلاحیت امامت را ندارد و معلوم است گناه ناشی از كمبودها و شهوات و هوسها است و امام باید از این امور پاك باشد تا بتواند مردم را بخیرات بخواند و از بدیها باز دارد.
[1] قال لا ينال عهدي الظالمين سوره البقره 2 آيه 118.
[2] يا بني لا تشرك بالله ان الشرك لظلم عظيم سوره لقمان 31 آيه 12.
[3] ثم اورثنا الكتاب الذين اصطفينا من عبادنا فمنهم ظالم لنفسه و منهم مقتصد و منهم سابق بالخيرات باذن الله سوره فاطر 35 آيه 29.